เย้ ผมทุ่มทุกอย่างที่มีให้เธอหมดหน้าตัก เย้
และทำทุกทางที่คิดว่าเธอนั้นจะมารัก เย้
แต่ยิ่งทำก็ยิ่งรู้สึกเสียใจ
เมื่อเธอไม่เห็นคุณค่าของสิ่งที่ทำลงไป เย้
มันทรมานแต่เธอก็ไม่เคยรับรู้
แล้วผมจะโทษใครได้มันก็สมแล้วกู เย้
รักเองเจ็บเองโทษใครไม่ได้ Love this pain
ก็ปวดเองทำไงก็ไม่หาย เย้
ไม่มีใครผิดทั้งนั้น ถ้ามันจะผิดก็ฉัน
ที่รักเธอมากไปและไม่เคยเผื่อใจ เอ้
แต่คนมันรักเข้าไปแล้ว เอ้
ตัดใจมันก็คงไม่ทัน I'm so end to you
But I don't know what to do
ยิ่งรักเธอเท่าไร ก็ยิ่งเสียใจ
ยิ่งใกล้เธอเท่าไร ก็ยิ่งเหมือนไกล
ให้เธอมองมา ตรงที่แววตา
เธอเคยเห็นฉันบ้างไหม หรือว่าเธอไม่เคยจะสนใจ
ยิ่งรักเธอเท่าไร ยิ่งไม่เหลือใคร
ยิ่งใกล้เธอเท่าไร เธอก็ยิ่งหายไป
พยายามลืม ก็ไม่ยอมลืม
ไม่รู้ต้องทำยังไง ยิ่งรักเท่าไรก็ยิ่งไม่เข้าใจ
You like a mystery มีแต่ history
I'm a memories I'm fade away
But I keep coming back
Cause I never get enough
I'm so in to you And I don't know what to do
ยิ่งรักเธอเท่าไร ก็ยิ่งเสียใจ
ยิ่งใกล้เธอเท่าไร ก็ยิ่งเหมือนไกล
ให้เธอมองมา ตรงที่แววตา
เธอเคยเห็นฉันบ้างไหม หรือว่าเธอไม่เคยจะสนใจ
ยิ่งรักเธอเท่าไร ยิ่งไม่เหลือใคร
ยิ่งใกล้เธอเท่าไร เธอก็ยิ่งหายไป
พยายามลืม ก็ไม่ยอมลืม
ไม่รู้ต้องทำยังไง ยิ่งรักเท่าไรก็ยิ่งไม่เข้าใจ
ยิ่งรักเธอเท่าไร ก็ยิ่งเสียใจ
ยิ่งใกล้เธอเท่าไร ก็ยิ่งเหมือนไกล
ให้เธอมองมา ตรงที่แววตา
เธอเคยเห็นฉันบ้างไหม หรือว่าเธอไม่เคยจะสนใจ
ยิ่งรักเธอเท่าไร ยิ่งไม่เหลือใคร
ยิ่งใกล้เธอเท่าไร เธอก็ยิ่งหายไป
พยายามลืม ก็ไม่ยอมลืม
ไม่รู้ต้องทำยังไง ยิ่งรักเท่าไรก็ยิ่งไม่เข้าใจ